Starzenie się jest procesem nieuchronnym u każdego człowieka, lecz jego przebieg wykazuje duże różnice wewnątrz – i międzyosobnicze.
Różnice wewnątrzosobnicze oznaczają, że nie wszystkie funkcje decydujące o zdolności do pracy obniżają się wraz z wiekiem w jednakowym stopniu, dlatego zmniejszanie się możliwości wykonywania pracy nie obejmuje wszystkich obszarów życia zawodowego.
Oznacza to, że mimo zaawansowanego wieku indywidualna zdolność do wykonywania pewnych rodzajów pracy może pozostać na wysokim poziomie. Ponadto warto pamiętać o tym, że duże doświadczenie i wzrost odporności emocjonalnej starszych pracowników w wielu przypadkach może kompensować skutki malejącej z wiekiem wydolności i sprawności fizycznej oraz niektórych sprawności psychofizycznych. Trzeba jednak mieć na uwadze to, że zakres różnic międzyosobniczych zwiększa się wraz z wiekiem, gdyż nie u wszystkich proces starzenia się przebiega w jednakowym tempie. Ustalenie wieku, który wyznaczałby początek starzenia się organizmu i obniżenie możliwości wykonywania pracy jest bardzo złożone.
Podziały oparte na wieku chronologicznym nie są właściwe w odniesieniu do spełniania przez pracowników różnych ról zawodowych. W wielu przypadkach obserwuje się, że wraz z wydłużeniem życia człowieka wydłuża się okres jego sprawnego funkcjonowania, bez ograniczających go cech przypisywanych starości. Lepszym podejściem byłoby więc określanie tzw. wieku funkcjonalnego, według którego starość mierzona jest nie tylko liczbą przeżytych lat, ale też parametrami określającymi aktywność i sprawność fizyczną oraz psychiczną.
Takie podejście uwzględnia znaczne indywidualne różnice w procesie starzenia się. Mimo rzeczywistych trudności w jednoznacznym ustaleniu wieku określającego pracownika starszego, jest ono konieczne do celów statystycznych i sprawozdawczych, do badań epidemiologicznych śledzących aktywność zawodową oraz kondycję zdrowotną tej części populacji pracowników czy w końcu do określenia grup docelowych programów profilaktycznych adresowanych do starszych pracowników.
W wielu publikacjach i raportach UE jako wiek określający pracownika starszego przyjmuje się 50 lat, a pracowników starszych definiuje się jako pracowników 50+.
Sprawdź: Lekarz Medycyny Pracy Bydgoszcz
0 Comments